De eerste week
Door: Ellemiek
Blijf op de hoogte en volg Ellemiek
14 September 2014 | Nieuw Zeeland, National Park
Hallo allemaal!
Eerste week nieuw Zeeland zit er alweer op! We zijn erg druk geweest en hebben al veel gedaan!
Na twee en een halve dag vliegen en wachten kwamen we aan in Auckland. Voor de eerste twee nachten hadden we een hotel dus dat was erg fijn. Langer hadden we niet in Auckland willen zijn want er was niet heel veel te doen. We hebben eerst de bus geregeld, daarna door de stad gelopen, een park gezien en de haven bekeken. Op 9 september begon de reis dan echt, met de bus zijn we naar raglan vertrokken. Op onze weg daarheen hebben we een kleine stop gemaakt bij een 55 meter hoge waterval. Enthousiast zijn we met een trap naar beneden gelopen om de waterval van beneden te bekijken en eenmaal naar boven lopend begrepen we waarom heel veel mensen halverwege afhaakten. Het was een behoorlijke klim met 261 treden maar zeker de moeite waard om naar beneden te lopen. Vervolgens zijn we naar de logde gegaan, hebben we daar onze spullen gedropt en daarna zijn we naar het strand gegaan. Raglan ligt aan de zee en staat bekend om de mooie golven. Je kon er voor kiezen om surf lessen te nemen maar dat gaan we in Australië doen wanneer het lekker warm is! Op het strand hebben we een rondje gelopen en een paar mooie foto's gemaakt. 'S avonds hebben we met z'n allen gegeten. De busschauffeur posty (dat is z'n bijnaam) had boodschappen gedaan en met wat hulp van iedereen lekker gekookt. We hadden nog wel erg last van de jetlag en voor het eten was ik al in slaap gevallen. Na het eten snel naar bed gegaan en de volgende ochtend vertrok de bus weer om 8 uur richting de waitomo caves. Daar was onze eerste activiteit: abseilen in de grotten. Vroeger zijn we wel eens in grotten geweest in Frankrijk dus ik had een beetje een beeld bij grotten maar dat klopte helemaal niet. Bij de ingang van de grot ging je gelijk al redelijk steil naar beneden en daarna mochten we onze eerste abseil doen. Best spannend om je over de rand van een muur van 30 meter te gooien! Opgewarmd door de adrenaline gingen we verder en mochten we abseilen door een waterval heen. Gelukkig hadden we een wetsuit aan maar alsnog was dat redelijk koud. De tocht was veel spannender dan ik van te voren had gedacht! We zijn door hele smalle stukken gegaan en we moesten door gaten kruipen die echt heel klein waren! Het diepste punt waar we zijn geweest was 75 meter onder de grond. Super gave ervaring maar ik was stiekem ook wel weer blij om boven de grond te zijn!
In de middag zijn we aangekomen in Rotorura, het eerste wat opvalt als je daar bent is de stank. Er zijn daar heel veel plekken in de grond waar gassen naar boven komen dus je ziet heel veel rook pluimen en het ruikt naar rotte eieren en zweet sokken. Klinkt misschien erg vervelend maar de mensen gebruiken het daar wel in hun voordeel! Die lucht is erg warm en dat gebruiken ze om mee te koken(stomen), voor de verwarming en om het bad lekker warm te maken. In Rotorura hebben we geslapen bij de Maori. Dit is een stam die als eerste in Nieuw Zeeland leefde. We werden ontvangen met een heel ritueel waarbij we in hun heilige huisje werden gezegend. Ze hebben een eigen bijzondere taal en het was grappig om dit mee te maken. Voordat je het heilige huisje in gaat moet je je schoenen uit doen want ze willen 'geen bloed naar binnen meenemen'. Vroeger is daar gevochten en door daar te lopen kwam er bloed aan hun schoenen. Klinkt vrij logisch maar vervolgens liepen ze daar alleen nog maar op hun sokken, zowel over het 'vieze' gras als in hun heilige huisje... 'S avonds hebben we mogen kijken naar verschillende dansen en daarna heb ik een dansje geleerd en heeft Maurits de Haka geleerd. Dit is een soort dans die vroeger met gevechten werd gebruikt om de tegenstander bang te maken. Dit wordt nu nog gebruikt bij rugby wedstrijden. Wat het precies inhoud is woorden schreeuwen, op je borst slaan en gekke bekken trekken, Maurits heeft er wel talent voor! Het was een leuke avond en we hebben veel geleerd over de Maori.
De volgende dag zijn we naar hells gate geweest, dit is een park waar heel veel van die gassen uit de grond komen en waar waterplassen zijn van meer dan 100 graden. Daarna zijn we naar een muurtekening geweest van meer dan 1000 jaar oud. Helaas zijn er mensen geweest die het leuk vinden om dit kapot te maken en staat er een hek omheen.
Daarna zijn we naar een andere Maori familie geweest aan lake Aniwhenua. Dit was een soort boerderij met een heel mooi uitzicht over het meer. Hier hebben we gezien hoe ze eten maken (hangi) door stenen heel warm te maken, het eten erop te zetten en dit te bedekken zodat het gerookt en gestoomd wordt. 'S avonds heeft de gastvrouw verteld dat veel mensen van de Maori erg arm zijn en dat sommige kinderen erg weinig te eten hebben. Bij de Maori is het een belediging als er te weinig eten is dus hebben ze altijd teveel. De vuist regel is: het aantal mensen vermenigvuldigen met 2 en dat nog een keer verdubbelen en voor zoveel mensen wordt er gekookt. Deze familie bewaarde het eten en de volgende dag hebben we het eten naar een school gebracht. Dit was erg leuk! Eerst gingen de kinderen een aantal liedjes zingen en daarna mochten wij ons in de Maori taal voorstellen. Ik had al snel twee vriendinnetjes die bij me kwamen zitten. Later gingen we een spelletje spelen en waren we in groepjes verdeeld met de kinderen. Ik was met m'n twee vriendinnetjes (René en Jade) en het was heel leuk om te zien hoe leergierig ze waren. Ze wilde van alles over mij en over Nederland weten. Maurits kreeg ook veel aandacht met zijn horloge en later wilde ze ook erg graag op de foto!
De twee opvolgende nachten verbleven we in het blue duck station. Dit is een gebied waar vroeger zoveel begroeiing was dat je er amper kon leven. Nieuw Zeeland heeft toen aan buitenlanders een stuk grond aangeboden zonder te vertellen dat het heel ruig gebied was in plaats van mooie weilanden. De buitenlanders hebben er een leefbaar gebied van gemaakt en nu zijn er weilanden met schapen en koeien. (Klein feitje: in Nieuw Zeeland zijn er 30 miljoen schapen) We hebben hier een mooie wandeling gemaakt naar een waterval en de blue duck gespot. Dit is een blauwe eend (duhh) die aan het uitsterven is. Er zijn er nog maar 650 van en boeren proberen ze te beschermen door ratten en konijnen te vangen, want die eten de eieren. Na de wandeling hebben we lekker rustig aan gedaan, een boek gelezen (ja ja we hebben gelezen!!) en gepuzzeld. En dan komen we bij vandaag, we zitten nu in national park. We zouden eigenlijk een mooie tocht gaan maken van 7 uur maar omdat het weer niet al te best was en er een gids mee zou moeten werd het 130 dollar in plaats van 45. Uiteindelijk zijn we ook blij dat we het niet hebben gedaan want het is erg bewolkt en er is veel regen dus het uitzicht zal dan erg slecht zijn. Morgen gaan we naar Wellington, hier gaan we mijn verjaardag vieren en de dag erop gaan we de oversteek maken naar het zuider eiland. We hebben niet zoveel internet dus ik weet niet wanneer het volgende verhaal komt.
Ka tiki eno!
(Tot de volgende keer)
Liefs
Eerste week nieuw Zeeland zit er alweer op! We zijn erg druk geweest en hebben al veel gedaan!
Na twee en een halve dag vliegen en wachten kwamen we aan in Auckland. Voor de eerste twee nachten hadden we een hotel dus dat was erg fijn. Langer hadden we niet in Auckland willen zijn want er was niet heel veel te doen. We hebben eerst de bus geregeld, daarna door de stad gelopen, een park gezien en de haven bekeken. Op 9 september begon de reis dan echt, met de bus zijn we naar raglan vertrokken. Op onze weg daarheen hebben we een kleine stop gemaakt bij een 55 meter hoge waterval. Enthousiast zijn we met een trap naar beneden gelopen om de waterval van beneden te bekijken en eenmaal naar boven lopend begrepen we waarom heel veel mensen halverwege afhaakten. Het was een behoorlijke klim met 261 treden maar zeker de moeite waard om naar beneden te lopen. Vervolgens zijn we naar de logde gegaan, hebben we daar onze spullen gedropt en daarna zijn we naar het strand gegaan. Raglan ligt aan de zee en staat bekend om de mooie golven. Je kon er voor kiezen om surf lessen te nemen maar dat gaan we in Australië doen wanneer het lekker warm is! Op het strand hebben we een rondje gelopen en een paar mooie foto's gemaakt. 'S avonds hebben we met z'n allen gegeten. De busschauffeur posty (dat is z'n bijnaam) had boodschappen gedaan en met wat hulp van iedereen lekker gekookt. We hadden nog wel erg last van de jetlag en voor het eten was ik al in slaap gevallen. Na het eten snel naar bed gegaan en de volgende ochtend vertrok de bus weer om 8 uur richting de waitomo caves. Daar was onze eerste activiteit: abseilen in de grotten. Vroeger zijn we wel eens in grotten geweest in Frankrijk dus ik had een beetje een beeld bij grotten maar dat klopte helemaal niet. Bij de ingang van de grot ging je gelijk al redelijk steil naar beneden en daarna mochten we onze eerste abseil doen. Best spannend om je over de rand van een muur van 30 meter te gooien! Opgewarmd door de adrenaline gingen we verder en mochten we abseilen door een waterval heen. Gelukkig hadden we een wetsuit aan maar alsnog was dat redelijk koud. De tocht was veel spannender dan ik van te voren had gedacht! We zijn door hele smalle stukken gegaan en we moesten door gaten kruipen die echt heel klein waren! Het diepste punt waar we zijn geweest was 75 meter onder de grond. Super gave ervaring maar ik was stiekem ook wel weer blij om boven de grond te zijn!
In de middag zijn we aangekomen in Rotorura, het eerste wat opvalt als je daar bent is de stank. Er zijn daar heel veel plekken in de grond waar gassen naar boven komen dus je ziet heel veel rook pluimen en het ruikt naar rotte eieren en zweet sokken. Klinkt misschien erg vervelend maar de mensen gebruiken het daar wel in hun voordeel! Die lucht is erg warm en dat gebruiken ze om mee te koken(stomen), voor de verwarming en om het bad lekker warm te maken. In Rotorura hebben we geslapen bij de Maori. Dit is een stam die als eerste in Nieuw Zeeland leefde. We werden ontvangen met een heel ritueel waarbij we in hun heilige huisje werden gezegend. Ze hebben een eigen bijzondere taal en het was grappig om dit mee te maken. Voordat je het heilige huisje in gaat moet je je schoenen uit doen want ze willen 'geen bloed naar binnen meenemen'. Vroeger is daar gevochten en door daar te lopen kwam er bloed aan hun schoenen. Klinkt vrij logisch maar vervolgens liepen ze daar alleen nog maar op hun sokken, zowel over het 'vieze' gras als in hun heilige huisje... 'S avonds hebben we mogen kijken naar verschillende dansen en daarna heb ik een dansje geleerd en heeft Maurits de Haka geleerd. Dit is een soort dans die vroeger met gevechten werd gebruikt om de tegenstander bang te maken. Dit wordt nu nog gebruikt bij rugby wedstrijden. Wat het precies inhoud is woorden schreeuwen, op je borst slaan en gekke bekken trekken, Maurits heeft er wel talent voor! Het was een leuke avond en we hebben veel geleerd over de Maori.
De volgende dag zijn we naar hells gate geweest, dit is een park waar heel veel van die gassen uit de grond komen en waar waterplassen zijn van meer dan 100 graden. Daarna zijn we naar een muurtekening geweest van meer dan 1000 jaar oud. Helaas zijn er mensen geweest die het leuk vinden om dit kapot te maken en staat er een hek omheen.
Daarna zijn we naar een andere Maori familie geweest aan lake Aniwhenua. Dit was een soort boerderij met een heel mooi uitzicht over het meer. Hier hebben we gezien hoe ze eten maken (hangi) door stenen heel warm te maken, het eten erop te zetten en dit te bedekken zodat het gerookt en gestoomd wordt. 'S avonds heeft de gastvrouw verteld dat veel mensen van de Maori erg arm zijn en dat sommige kinderen erg weinig te eten hebben. Bij de Maori is het een belediging als er te weinig eten is dus hebben ze altijd teveel. De vuist regel is: het aantal mensen vermenigvuldigen met 2 en dat nog een keer verdubbelen en voor zoveel mensen wordt er gekookt. Deze familie bewaarde het eten en de volgende dag hebben we het eten naar een school gebracht. Dit was erg leuk! Eerst gingen de kinderen een aantal liedjes zingen en daarna mochten wij ons in de Maori taal voorstellen. Ik had al snel twee vriendinnetjes die bij me kwamen zitten. Later gingen we een spelletje spelen en waren we in groepjes verdeeld met de kinderen. Ik was met m'n twee vriendinnetjes (René en Jade) en het was heel leuk om te zien hoe leergierig ze waren. Ze wilde van alles over mij en over Nederland weten. Maurits kreeg ook veel aandacht met zijn horloge en later wilde ze ook erg graag op de foto!
De twee opvolgende nachten verbleven we in het blue duck station. Dit is een gebied waar vroeger zoveel begroeiing was dat je er amper kon leven. Nieuw Zeeland heeft toen aan buitenlanders een stuk grond aangeboden zonder te vertellen dat het heel ruig gebied was in plaats van mooie weilanden. De buitenlanders hebben er een leefbaar gebied van gemaakt en nu zijn er weilanden met schapen en koeien. (Klein feitje: in Nieuw Zeeland zijn er 30 miljoen schapen) We hebben hier een mooie wandeling gemaakt naar een waterval en de blue duck gespot. Dit is een blauwe eend (duhh) die aan het uitsterven is. Er zijn er nog maar 650 van en boeren proberen ze te beschermen door ratten en konijnen te vangen, want die eten de eieren. Na de wandeling hebben we lekker rustig aan gedaan, een boek gelezen (ja ja we hebben gelezen!!) en gepuzzeld. En dan komen we bij vandaag, we zitten nu in national park. We zouden eigenlijk een mooie tocht gaan maken van 7 uur maar omdat het weer niet al te best was en er een gids mee zou moeten werd het 130 dollar in plaats van 45. Uiteindelijk zijn we ook blij dat we het niet hebben gedaan want het is erg bewolkt en er is veel regen dus het uitzicht zal dan erg slecht zijn. Morgen gaan we naar Wellington, hier gaan we mijn verjaardag vieren en de dag erop gaan we de oversteek maken naar het zuider eiland. We hebben niet zoveel internet dus ik weet niet wanneer het volgende verhaal komt.
Ka tiki eno!
(Tot de volgende keer)
Liefs
-
14 September 2014 - 08:23
Irene:
Klinkt allemaal super gaaf!!! Mooie eerste week van jullie reis!! Geniet ervan en heel veel plezier!!! Lfs robbert Irene en Guus -
14 September 2014 - 08:46
Ralf En Anne:
Erg leuk jullie verhaal te lezen!
Klinkt allemaal super gaaf, geniet ervan!
X -
14 September 2014 - 08:50
Wilma:
Als ik jullie verslag lees krijg ik het gevoel dat jullie al maanden weg zijn in plaats van een week. Wat hebben jullie al veel gedaan een ervaren! Jullie zijn echt in een hele andere wereld beland he?
Ellemiek, alvast van harte gefeliciteerd morgen met je verjaardag. Vast wel een beetje raar om dat daar te vieren maar ook weer heel bijzonder lijkt me. Maak er wat gezelligs van.
Liefs Wilma. -
14 September 2014 - 09:53
Joeri Dassen:
Hoi Ellemiek,
leuk je reisverslag te lezen!
zelf 2.5 maand geweest, en zo genoten van het mooie landschap.
en de mensen zijn ook heel vriendelijk.
geniet van je reis door NZ, hopelijk wordt het weer beter, want dat heb je wel nodig.
Enjoy!
groet,
Joeri -
14 September 2014 - 10:21
Natas Frank Suze En Babette:
He El en Mau wat een leuk verhaal. Genieten jullie er maar lekker van. Knuf -
14 September 2014 - 10:47
Marloes:
Wat een geweldige ervaring om zo hartelijk door de bevolking ontvangen te worden en ik verheug me nu al op die dans die jullie hebben geleerd want die krijgen we natuurlijk wel te zien als jullie weer terug zijn!! -
14 September 2014 - 12:36
Do & Bou:
Ha liefjes, klinkt geweldig!! Geniet ervan. We kijken uit naar jullie volgende verslag. Liefs, Do & Bou -
26 September 2014 - 20:51
Paul En Emmy:
Geweldig veel indrukken, een mooie tijd. geniet ervan, liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
