Laatste deel, we zijn weer in Nederland :D

Het is weer hoog tijd voor een update! Er is de afgelopen tijd erg veel gebeurt en we hebben veel gezien en gedaan! Ik heb dan ook het vermoeden dat dit een lang verhaal gaat worden dus ga er maar lekker voor zitten! Maurits was met zijn verhaal gebleven in Mudgereeba waar we hard hebben gewerkt in de tuin.

Na twee en een halve week daar gezeten te hebben vonden we het tijd om weer verder te gaan. De school vakanties waren voorbij en we konden de campings weer opzoeken. Het was een grote opluchting om weer rustige en betaalbare campings tegen te komen. We hebben voor een paar dagen onze tent opgezet in Potsville, een mooi plekje vlakbij de zee. Omdat we onze tent nat hadden ingepakt en vervolgens twee en een halve week in de zak hebben laten zitten, was deze een beetje beschimmeld maar na een paar regenbuien en de velle zon erop is dat gelukkig weer weg gegaan.

Maurits had nog geen verjaardagscadeautje voor mij toen we in Nieuw-Zeeland waren en we hadden besloten dat we dat zouden bewaren en daar iets leuks van zouden gaan doen. In Oxenford heb ik mijn cadeau gekregen: kaartjes voor Movie world, Wet and Wild en Sea world. Drie pretparken waar we drie weken onbeperkt gebruik van konden maken. Een super leuk cadeau waar we veel lol aan hebben beleefd!

Na drie weken leek het ons verstandig om te kijken of we werk konden vinden en hebben gesolliciteerd in Brisbane voor een functie als fundraising (geld ophalen voor goede doelen). Helaas hebben we de baan niet gekregen en omdat er heel veel regen voorspeld was, hebben we onze tent ingepakt en zijn we door gereden naar Hervey Bay. Het bleek dat er een Cycloon zich aan het vormen was dus uit voorzorg zijn we in een hostel gaan zitten. Gelukkig viel dit uiteindelijk mee en konden we onze trip naar Fraser Island boeken, het grootste zandeiland ter wereld. We hebben een twee daagse tour gedaan waarbij we met een gids, een groep van 21 mensen en 3 4WD auto's over het eiland hebben gescheurd. Maurits en ik hadden ons allebei opgegeven als rijder en dat was een gave ervaring. Het strand wordt daar gebruikt als snelweg, je mag er 80 km/h rijden en als er iemand je tegemoet komt, moet je je knipperlicht naar de kant doen waar je hem gaat passeren zodat het voor beide duidelijk is aan welke kant je rijd. Wel zo handig zonder lijnen op 'de weg'. Op een gegeven moment was ik aan het rijden en moest ik een stuk over rotsen rijden. De auto en mijn zenuwen werden even op de proef gesteld, wel super stoer! Rijdend over het strand zijn we ook een dingo tegen gekomen. Één van de weinige plekken waar nog echt pure dingo's zijn. We waren helemaal blij dat we een dingo hadden gezien, ook al lijkt het eigenlijk gewoon op een dunne hond.
Alle wegen inland bestonden uit los zand, iets harder werken dan op het strand. Via zo'n weggetje zijn we naar Lake Mckenzie gereden, een meer met echt onwijs helder en zoet water. Een mooi eiland met een extra leuke ervaring omdat we zelf hebben gereden.

Na deze trip zijn we richting Airlie beach gereden. In Hervey Bay hebben we een Nederlandse jongen, Martijn, leren kennen die in zijn eentje door Australië aan het reizen was. Toen we in Airlie beach in de lagoon aan het zwemmen waren kwamen we Martijn weer tegen. Maurits en ik hadden een mooi plekje aan het water gevonden en daar hebben we met z'n drieën gezellig geborreld.
Airlie Beach was ook onze opstap plaats voor een zeiltocht door the Withsundays. We hadden een boot gevonden die niet zo groot was (12 personen) en waar naast gezelligheid ook de natuur belangrijk was. (Dus niet alleen maar feestende dronken jongeren)
We waren erg blij met onze keuze van de boot, we hadden gezellige mensen aan boord en een goede schipper. Hij heeft ons hele mooie plekken laten zien en we hebben daar al erg mooi koraal kunnen zien tijdens het snorkelen. We hebben ook ontzettend veel schildpadden gezien en zelfs tijdens het snorkelen hebben we deze van heel erg dichtbij kunnen bekijken. Maurits heeft erg mooie foto's kunnen maken met onze onderwater camera. We hebben een wandeling gemaakt op Withsunday Island naar een uitkijkpunt. Maurits stond al redelijk bekend als 'de spotter', doordat hij allerlei dieren in het water opmerkte. Tijdens deze wandeling werden maurits en ik helemaal gedoopt tot 'de spotters'. Maurits zag al snel een goanna rondlopen en een stuk verder zag ik een wandelende tak die bijna onmogelijk te zien was. Hij zat op het uiteinde van een echte tak en was ongeveer 15 cm groot. Als je je ogen goed open houdt zie je heel veel bijzondere dingen in de natuur. Bij het uitkijkpunt had je een heel mooi uitzicht over het eiland en de zee. Dit was een hele mooie trip en staat hoog in mijn lijstje van favorieten. Helaas hadden we niet veel wind maar we hebben gelukkig wel wat kunnen zeilen. Wat een heerlijk gevoel is dat!

Na de zeiltrip zat het volgende hoogtepunt alweer op ons te wachten. Met een paar tussenstops zijn we naar Cairns gereden. Van Tinne, Jan Piet, Reinhard, Emiy, Toon, Lisa, Maria, Corey en Annie hebben we een redballoon gekregen, een cadeaubon te vergelijken met een pluim in Nederland. Een super lief en gaaf cadeau die we hebben gebruikt om te gaan duiken op the great barrier reef. Met een snelle boot zijn we een stuk de zee op gevaren waar we uiteindeljk aankwamen bij een soort platform die speciaal was om de boot aan te leggen. Onze duik stond om 14 uur gepland dus we zijn eerst lekker gaan snorkelen. Na de lunch nog even gesnorkeld en toen begon het avontuur. We werden in ons pak gehesen en kregen de luchtflessen op onze rug. Deze waren behoorlijk zwaar en samen met de flippers aan mijn voeten maakte dat het lopen erg ongemakkelijk. Eenmaal in het water begonnen de zenuwen heel erg op te komen. Onder water ademen was een rare ervaring en het idee dat ik diep in het water moest maakte mij nogal bang, terug denkend aan een formulier wat we hadden moeten tekenen dat je je bewust bent van de gevaren, dat je ernstig gewond kan raken of zelf dood kan gaan. Ik stond op het punt om het niet meer te doen maar onze instructeur heeft me over kunnen halen (nadat Maurits het had opgegeven) en me een heel relaxt gevoel onder water kunnen geven. We hebben verschillende soorten koraal mogen aanraken en hebben mooie, gekke, bijzondere beesten gezien. Ik ben heel erg blij dat ik het alsnog heb gedaan en Maurits heeft er ook erg van genoten!
Op de terugweg naar het vaste land kwamen er hele donkere wolken aan en begon het al behoorlijk hard te regenen en kregen we te horen dat er weer een cycloon aankwam, wat samen gaat met heel veel regen. We hebben besloten om de tent 's avonds, toen het even droog was, in te pakken zodat we deze niet de volgende dag in de regen hoefde in te pakken. We hebben een nachtje in een hotel geslapen en zijn de volgende ochtend terug naar Townsville gereden om van daaruit onze laatste deel van de reis te beginnen: door het midden van Australië naar Ayers Rock/Uluru en terug naar Melbourne. In Townsville alle nodige boodschappen gedaan zodat we genoeg eten, drinken en benzine bij ons hadden. Gelukkig zag ik die dag dat we een spijker in onze autoband hadden zitten en konden we deze nog snel laten repareren.

'S morgens zijn we rond 8 uur vertrokken en al vrij snel landinwaarts was er weinig meer te merken van een bewoonde wereld. Af en toe kom je een dorpje tegen of soms zelfs alleen 3 huizen en een benzine pomp. Maurits heeft een foto gemaakt van de Garmin die laat ziet dat we na 1043 km naar links moeten, het was dus eindeloos rechtdoor rijden. Na 2540 km en twee en een halve dag gereden te hebben kwamen we aan bij Kings Canyon. In de lonely planet stond dat dit voor veel mensen een hoogtepunt was van the red centre dus hier zijn we eerst heen gegaan. In de middag hebben we een kleine wandeling gemaakt en 's avonds een mooie zonsondergang gezien. De nacht was een beetje onrustig, het was erg warm en we hebben de buitentent er 's nachts afgehaald om iets meer wind door de tent te krijgen. Ook hoorde we heel veel dingo's in de verte janken en ik heb er zelfs één langs de tent zien lopen. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan (wie had dat ooit gedacht) voor de wandeling over de rand van de Canyon. Om 9 uur wordt deze wandeling gesloten omdat het anders te warm is. Onze wekker ging af terwijl het nog donker was en om half 7 begonnen we de wandeling. Het was een super mooie wandeling met geweldige uitzichten en een mooie zonsopgang. Voor de wandeling stond 3,5 uur maar omdat wij het in 2,5 uur hebben gelopen zijn we na de wandeling gaan douchen, hebben we de tent ingepakt en zijn we doorgereden naar Uluru.

Uluru en Kata Tjuta liggen in een national park en daar vlakbij ligt een resort met een hotel, appartementen, een hostel, camping en een supermarkt. Nadat we de tent hadden opgezet zijn we het park in gegaan om Uluru en Kata Tjuta te bekijken en het informatie centrum te bezoeken. Allebei twee grote indrukwekkende rotsen omgeven door een enorme vlakte. 'S avonds zijn we terug gegaan om de zonsondergang te bekijken bij Uluru. Een heel mooi uitzicht met de rots die per minuut veranderd van kleur, van bruin naar steeds donkerder rood. De volgende ochtend hebben we een wandeling langs de rots gemaakt onder begeleiding van een gids die ons meer kon vertellen over hoe de aboriginals vroeger leefde en hoe het voor de aboriginals is als toeristen de rots beklimmen.

En toen begon echt het laatste deel van onze reis met onze super auto! In een paar dagen zijn we terug gereden naar Melbourne. Hier hebben we nog een leuke tijd gehad met de familie, hebben we de auto voor een goede prijs verkocht en geholpen op de boerderij. Omdat we tijdens onze reis Sydney hebben overgeslagen, en omdat onze vlucht naar Thailand vanaf daar vertrekt wilden we nog een paar dagen in Sydney blijven. Tinne en Jan Piet hebben ons weer een ontzettend mooi cadeau gegeven: 2 nachten in een super mooi 5 sterren hotel in Sydney. Dit wilden zij graag aan ons geven voor het werk wat we op de boerderij hebben gedaan. Zo hebben nog meer kunnen genieten van onze laatste dagen in Australië.

Helaas zaten heel veel vluchten van Australië naar Thailand en Nederland erg vol waardoor we veel korter in Thailand zijn als we hadden gedacht. Het voordeel daarvan is dat we de 16e al thuis zijn, waar we ons nu ook heel erg op verheugen! Heerlijk om iedereen weer te zien en ons nieuwe nichtje en neefje te leren kennen! We zijn nu nog even de laatste dagen goed aan het genieten van het (ontzettend) warme weer, zwembadje, shoppen en cultuur snuiven. Deze week gaat het Thaise nieuwe jaar in en dit vieren zij met water. Zoals wij gewend zijn om vuurwerk af te steken, zijn zij gewend om met water te schieten. Op elke hoek van de straat kom je waterpistolen tegen en er staan grote tonnen met water waar je je pistool kan bij vullen. Over straat lopen word zo best een uitdaging zonder een plens water over je heen te krijgen. We hebben een super tijd gehad en Thailand was een heerlijke afsluiting van onze bijzondere reis.