15 sep-2 okt

Kia Ora/ Hallo,

Het is alweer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen, dus hierbij weer een uitgebreid verslag!

Hoe zag de verjaardag van Ellemiek er op maandag 15 september uit?! Anders dan anders...We hebben vooral erg veel in de bus gezeten, om op onze bestemming in Wellington aan te komen. Onderweg zijn we gestopt in een dorpje, waar ze een maar al te bijzondere sport hebben ontwikkeld, genaamd 'gumboot throwing'. Hierbij gooi je een laars zo ver mogelijk het gras op. Dit talent was niet voor iedereen weggelegd, maar voor ons gelukkig wel. Ellemiek heeft de 2de prijs in ontvangst mogen nemen en ik de 1ste.
Eenmaal aangekomen in Wellington, zijn we met een groep een wandeling gaan maken naar Victoria View, waarbij we een mooi uitzicht hadden over de hele stad. Bij terugkomst gingen we naar het cafe naast ons hostel om te eten en te drinken. Hier hadden we met de hele groep afgesproken om de verjaardag van Ell te vieren. Na een aantal shotjes/wijntjes en halve liters bier hebben we de lichtjes uit gedaan om de volgende dag weer fris te beginnen!
We verlaten het zuidereiland om onze reis te vervolgen naar Abel Tasman. Hier zijn we 4 dagen gebleven in een leuk hostel, The Barn. Op onze eerste dag zijn we gaan kajakken. We werden per tractor naar het strand vervoerd. Op weg naar het strand zagen we veel meeuwen het water in duiken om vis te vangen die door dolfijnen werden opgejaagd. Daar hebben we onze eerste dolfijnen gespot. Tijdes het kajakken kregen we ook veel zeehonden op bezoek. Erg leuk om ze van zo dichtbij te hebben gezien! Eenmaal uitgedobberd zijn we 12 kilometer verder aan wal gegaan om vervolgens het afgelegde stuk te voet weer terug te keren naar ons hostel. Dag 2 bestond uit een kleine wandeling waarbij we niet te ver zijn gegaan ivm wat slecht weer op komst. Dit was maar goed ook, want regen dat kwam er. We hebben de rest van de tijd relaxt gedaan. Op naar Punakaiki. We hebben tijdens de rit een tussenstop gemaakt waarbij we gingen wandelen langs de kust. Hier waren weer een hoop zeehonden die niet te beroerd waren om een paar mooie posities aan te nemen voor wat foto's. In Punakaiki waren de pancake rocks en blowholes. De pancake rocks zagen er uit als een stapel pannenkoeken van tientallen meters hoog en de blowholes waren ontstaan door de kracht van het water. In de avond hebben we een heerlijke (fucking delicious) carbonara voor de groep gemaakt en een mooie zonsondergang gezien aan de kust. De volgende dag stond Franz Jozef op het programma. Mijn ouders hebben ons de glacier explorer cadeau gedaan, waarbij je met de heli naar de gletsjer gaat om daar door grote ijsgangen te lopen. De vooruitzichten waren perfect om dit te doen. Helaas gooide de harde wind roet in eten en mochten we helaas niet omhoog. Desondanks hebben we een mooie dag gehad. We zijn naar de gletsjer toe gelopen die we van 200 meter afstand konden aanschouwen. Het was de 3 uur durende wandeling meer dan waard, zo wisten we wat ons te wachten stond. Bij terugkomst zijn we de jacuzzi ingedoken en een biertje gaan drinken. Dag 2, fingers crosst! Ja hoor, de wind was gaan liggen, dus mochten we omhoog! Het was super! Het was een 3 uur durende tour door helder blauw ijs met prachtig weer. Een mooie dag! Dezelfde dag lieten we Franz Jozef weer achter ons om naar Wanaka te gaan. Onderweg zijn we gestopt bij Lake Matheson (Mirror Lake). Bij mooi weer heb je een mooie reflectie van de besneeuwde bergtoppen en helder lucht. Je raad het al... Wij hadden dat niet, dus snel weer door. Een delicatesse in NZ is whitebait. Dit zijn kleine visjes die worden gehusseld met ei en daar maken ze een soort pannenkoek/omelet van. Ze serveren het op een toastje. Dit hebben we gegeten bij een vis kraampje. Voor het oog niet bepaald aangenaam, maar smaakte erg goed. Zelfs Ell heeft een minuscuul hapje genomen. Het verkoopt voor 100$ de kilo. Niet slecht dus! In Wanaka kwamen we uiteindelijk om half 8 aan en hebben we met een groep Mexicaans gegeten. Hier kon je een jaar lang gratis eten als je het scherpste gerecht helemaal op kon eten. We bleven maar voor kort, dus heb ik deze kans aan me voorbij laten gaan.. (Gelukkig voor hen) De eerste dag in Wanaka was top. We waren daar weer van de bus afgestapt dus hadden wat dagen voor ons zelf. We hebben met super weer langs Lake Wanaka gelopen en genoten van het mooie uitzicht. Heerlijk om met een t-shirt rond te lopen en uitzicht te hebben op de besneeuwde bergtoppen! Volgende dag takelde het weer wat af helaas, dus hebben we wat meer binnen gezeten. De volgende dag gingen we naar het veelbesproken QUEENSTOWN! Party, Party!! Hier zaten we dan weer met een nieuwe groep reizigers. We zijn met z'n allen gaan eten bij de wereldberoemde Fergburger! Ze zijn 20 uur per dag open en er staat grotendeels van de tijd een rij voor de deur. Hier krijg je de grootste burgers ever! Daar hebben we uiteraard wat smakelijke foto's van gemaakt. Met een goede bodem zijn we daarna wat gaan drinken bij Loco. De volgende ochtend zijn we behoorlijk wakker gehouden door een rugbyteam die praktisch naast ons sliepen. Één kerel had waarschijnlijk zijn neus gepoederd, want hij heeft constant veel geluid gemaakt op de gangen. Maarja, mocht de pret niet drukken, aangezien we weer een mooi programma hadden voor de nieuwe dag. Namelijk, de canyonswing! Hierbij maak je een val van 60 meter en een swing van 200 meter!! We gingen voor 2 sprongen p.p.. Ik wilde voor de meest gevreesde sprong gaan. Zo gezegd zo gedaan. Zijwaarts moest ik de afgrond inspringen met de handen op mijn rug. Een zogenaamd billenknijp momentje. Ook Ellemiek liet zich van haar harde kant zien. Ze maakte een voorwaartse sprong de diepte in. Ze liet zich niet gek maken door de instructeurs, die haar op 10 verschillende manieren uitlegde om op sommige plekken niet naar benden te springen, omdat ze dan opslag dood zou zijn. Vriendelijke lui!! Erg gelachen! Bij de 2de val hebben we ons beide achterover laten vallen op een stoel (the chair of death). Minder eng dan de eerste, maar wel super vet!! In verhalen die volgde over onze ervaring n.a.v. de sprong, vertelde ik natuurlijk dat ik de engste jump had gedaan, waarop Ell zei 'haha you where screeming like a girl!' Daar ging mijn ego! Maarja, filmpjes liegen niet! Die avond gegeten bij Badgers pizza. Deze werd door iedereen aanbevolen en terecht. We kregen een mega pizza en mijn drankje bestond uit een vissenkom vol bier! Er is een slechtere manier om je dag te beëindigen! Queenstown zat er alweer op. We vertrekken voor een paar dagen naar het diepe zuiden om vervolgens weer terug te keren naar Qtown. Maar nu eerst naar Milford Sound na een kort nachtje slaap. We hadden wat drankjes op en de klok ging een uur vooruit. En die snuiver liep ook nog als een spook over de gangen. In Milford Sound hebben we een boottocht gemaakt in fiordland. We hadden hier een mooie heldere dag voor. Ook hier hebben we weer een aantal zeehonden gezien en onze eerste pinguïns. Zeer de moeite waard. Op naar onze slaapplaats genaamd Gunscamp. Hier wordt je welkom geheten door honderden sandflies. Wat wil je nog meer? Verder was er alleen elektriciteit van 18.00 uur tot 22.00 uur. Allemaal erg primitief, maar gezellig. We hebben ons vermaakt door veel shithead te spelen, een kaartspel dat erg populair is. Aangezien we in de midle of nowhere waren, en het om 22.00 overal pikke donker zou zijn, lagen we er al bijtijds in. We hebben de Engelsen wat Nederlandse woorden geleerd en de meest populaire is flikker. Dus nu is het alleen nog maar 'hoi flikker' en 'doei flikker!' Dat we er vroeg in lagen was maar goed ook want we moesten om 8 uur klaar staan om weer een wandeling te gaan beginnen. 1 van de top 9 mooiste wandelingen van NZ: de Key Summit Alpine Walk. Een erg steile klim omhoog, met een fenomenaal uitzichtpunt. Vervolgens uitgeput in de bus, waren we opweg naar Bluff om iedereen van de bus te droppen die de Ferry moesten pakken naar Stewart Island. Ellemiek en ik hadden er voor gekozen om dit niet te doen, n.a.v. negatieve ervaringen van andere reizigers. Zo konden we ook weer 200$ op zak houden. Wij hebben die avond een privé tour gekregen op de meest zuidelijke kust van NZ. Hier hebben we een walvis, zeehonden, zeeleeuwen en pinguïns gespot. De pinguïns liepen op een paar meter afstand langs Ellemiek. Best bijzonder aangezien deze pinguïns op het randje van uitsterven zitten. Prima score voor 1 avond! Om half 10 waren we in ons hostel waar we de hele Dorm (slaapkamer met meerdere bedden) voor onszelf hadden. De volgende dag zijn we naar een museum geweest, waarbij we meer te weten zijn gekomen over de geschiedenis van de Maori en NZ. Daarna hebben we een mooie wandeling gemaakt langs de kust. Aan het einde van de wandeling werden we weer opgehaald door Chase (bijnaam van de busschauffeur omdat ze altijd haast heeft). We gingen iedereen weer ophalen bij de Ferry. Ze hebben een leuke tijd gehad, maar we hadden niks gemist volgens hen. We waren dus blij met onze beslissing, niet te gaan. We gingen weer terug naar Qtown. Hier hebben we nu bij Winnie's pizza gegeten aangezien ook deze ons was aanbevolen. Viel helaas wat tegen, Badgers was veeeeel beter! We gingen weer terug naar de stamkroeg loco, want hier hadden we een biertegoed van 200$ dollar gekregen i.v.m. de overlast die we hadden van het rugbyteam. Hier had blijkbaar iedereen veel last van gehad. Altijd fijn free booze! De volgende dagen hebben we lekker door Qtown gelopen en in het park gezeten. Verder niet zoveel keer gedaan. Morgen op naar Mt Cook. Hierover volgende keer meer!

Lots of love,

Maurits en Ellemiek